Twee weken geleden werd ik gebeld door een dame uit Eindhoven. Ze woonde sinds kort in een nieuwe “slim en duurzaam wonen” woning.
Dit houdt in dat er zonnepanelen op de daken liggen en dat er een circulatie van het klimaat in huis is. Er zitten flinke kieren onder elke deur zodat de lucht in huis van boven tot onder continue in beweging is.
Een nadeel, gehorig! Mevrouw heeft haar slaapkamer op zolder en als zoonlief later naar bed gaat, dus de trap op loopt, gaat douchen etc. dan wordt mevrouw daar wakker van.
Haar vraag aan mij was dus of ik wilde helpen op zolder een wand met deur en kozijn te plaatsen.
Haar vriend, die ook klusser is van beroep, kon de klus niet alleen aan.
Afijn het hele verhaal kwam toen ik de klusopname ging doen. Heer des huizes had te kampen met de ziekte van Pfeiffer en was vaak erg moe. Moet zijn energie verdelen.
Alles was besproken en de offerte werd goed gekeurd, de week erop zouden we samen aan de slag gaan.
Eenmaal aan de klus begonnen was mijn niet afgesproken taak zijn energie level te bewaken. Het moest namelijk geen nare nasmaak klus worden. Soms met tegenspraak en een hoop sputteren en opmerkingen zoals “ja mam” vroeg ik regelmatig of hij niet moe was, of het nog ging. Ook regelmatig vroeg ik of ik een kopje koffie mocht, en zei ik dat ik honger had en dus een boterhammetje met een kopje thee wilde gaan eten. Zo moest meneer verplicht pauzeren. Tijdens het klussen echter kwamen de grappen en de grollen en soms werd er zelfs een liedje geneuried. Klinkt gezellig hè, nou dat was het dus ook.
We hebben op ons gemakske in twee korte dagen de wand geplaatst, prachtig.
En weet je wat het mooie is, ook ik was totaal niet moe! Ik ben zelf namelijk ook helemaal niet goed in het verdelen van mijn energie, ik ben nogal van het beuken. Dus ik heb mezelf ook lekker gecoacht!
Reactie plaatsen
Reacties